Man en vrouw geschapen naar Gods beeld
En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem;
mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen (Genesis 1:27)
De mens is geschapen naar Gods beeld, zowel de man als de vrouw. Dat is een uitermate belangrijke fundering om te begrijpen wat het betekent om mens te zijn, en in het bijzonder wat het betekent om mens als man en vrouw te zijn. Genesis leert ons: mensen, zowel mannen als vrouwen, zijn compleet anders dan alle andere schepselen omdat alleen mensen geschapen zijn naar het beeld en de gelijkenis van God. Maar het feit dat God ons naar zijn beeld geschapen heeft als man en vrouw betekent ook heel wat. Het veronderstelt namelijk: gelijkheid van mens-zijn, gelijkheid van waardigheid, wederzijds respect, harmonie, elkaar aanvullen en eenzelfde bestemming.
Gelijkheid van mens-zijn betekent dat een man niet minder mens is dan een vrouw omdat hij haar op zijn borst heeft, als een gorilla, en dat een vrouw niet minder mens is omdat zij geen haar op haar borst heeft, zoals een vis. Ze zijn gelijk in hun mens-zijn en hun verschillen veranderen deze basis-waarheid niet.
Gelijkheid van waardigheid betekent dat ze beiden gelijk geëerd behoren te worden als mensen naar het beeld van God. Petrus zegt (in 1 Petrus 2:17), ‘Houd iedereen in ere’, dat wil zeggen: alle mensen. Er is een eer die mensen toekomt om de eenvoudige reden dat ze mensen zijn. Er is zelfs een eer die we moeten bewijzen aan de meest verachtelijke crimineel, enkel maar omdat zo iemand een mens is en geen hond. En die eer is voor mannen en vrouwen hetzelfde.
Wederzijds respect betekent dat mannen en vrouwen even ijverig zouden moeten zijn om elkaar te respecteren en te eren. Respect zou nooit slechts in één richting moeten stromen. Geschapen naar Gods beeld als we zijn, zouden mannen en vrouwen naar elkaar moeten kijken met een soort van ontzag dat wordt getemperd, maar niet vernietigd door de zonde.
Harmonie betekent dat er vredige samenwerking zou moeten zijn tussen mannen en vrouwen. We zouden manieren moeten zoeken om de raderen van onze relaties te smeren, zodat er teamwork kan zijn en binding en wederzijdse hulpvaardigheid en vreugde.
Elkaar aanvullen betekent dat de muziek van onze relaties niet voornamelijk eenstemmig zou moeten klinken. Het zou het samenspel moeten zijn van het geluid van sopraan en bas, alt en tenor. Het betekent dat de verschillen van man en vrouw gerespecteerd worden en bevestigd en gewaardeerd. Het betekent dat mannen en vrouwen niet zullen proberen elkaar te kopiëren, maar in elkaar de unieke kwaliteiten zullen benadrukken die tot wederzijdse verrijking zullen leiden.
Tenslotte, eenzelfde bestemming betekent dat man en vrouw, als ze tot geloof in Christus komen, ‘mede-erfgenamen van de genade van het eeuwige leven’ zijn (1 Petrus 3:7). We zijn bestemd voor eenzelfde genieten van de openbaring van de heerlijkheid van God in de komende eeuw.
Dus met het scheppen van mensen als mannelijk en vrouwelijk naar zijn beeld, had God iets schitterends in gedachten. Dat heeft hij nog steeds in gedachten. En in Jezus Christus wil Hij deze visie verlossen van de ravage van de zonde.
donderdag 19 april 2012
Mijn stille moment
Als ik mij terugtrek naar stil moment,
een moment om alleen met U te zijn
en mij besef dat U mij zo diep kent,
voel ik mij, Heer, zo zondig en klein.
Dan voel ik mij als een heel klein kind
durf niet tot Uw grootheid heen te gaan.
Stilte loeit dan als een hevige wind,
waarin mijn goede voornemens ondergaan.
Gij sprak Heer; “Laat de kinderen komen,
Ik wil zorgen met liefde en vertrouwen.
Laat hen in grote drommen tot Mij stromen,
op hen zal Ik eens Mijn Koninkrijk bouwen.
Geloof dus met het geloof van een kind,
dat u bij de Vader rust en liefde vindt”.
@Egbert Jan van der Scheer
Mijn hart verlangt U
Vanuit mijn hart vol verlangen
zie ik naar U omhoog
met een ziel vervuld met zangen
verwacht ik U in de hemelboog.
Geheel mijn geest verwacht Uw komst
zoals U op de wolken bent weggevaren
en verwelkomt ons bij thuiskomst
tesaam met hemelkoor en snaren.
En het mooiste is wat U hebt beloofd
dat U eeuwig Uw woord zult houden
voor allen die in U hebben geloofd
nooit Uw liefde hen zult onthouden.
Dan zullen wij vrolijk zingen
van al Uw goedheid hier op aard
de schoonheid van alle dingen
vanaf de schepping voor ons bewaard.
@Egbert Jan van der Scheer
Wie zou daar niet willen zijn?
Daar waar altijd rozen bloeien
bij helder water uit de fontein
beken van overvloed vloeien.
Wie zou daar niet willen zijn?
Zachte bries waait door bomen
in heerlijk warme zonneschijn
wij op groene gazonnen dromen.
Wie zou daar niet willen zijn?
Waar wij horen zachte woorden
die troosten en verlossen van pijn
als muziek met schone akkoorden.
Wie zou daar niet willen zijn?
Mogen wij rusten van alle zorgen
dagelijks genieten brood en wijn
Één is daar Die voor ons zal zorgen.
Ja, altijd mogen wij daar bij Hem zijn.
@Egbert Jan van der Scheer
Je kind wordt nooit verleden tijd
Je kind wordt nooit verleden tijd,
al kan het je nog zo diep grieven.
Al zorgt het vaak dat je hart schreit,
't hoort ondanks alles tot gelieven.
Je draagt de naam mee in je hart,
steeds mee tot aan je levenseinde.
Als je na vreugde en na smart,
voorgoed vertrekt naar d' eeuwig Zijnde.
Je kind wordt nooit verleden tijd,
al worden banden vaak verbroken.
En is 't verdriet waaraan je lijdt,
een plek die altijd is ontstoken.
Je dekt hem toe verzorgt hem zacht,
zodat hij minder scherp zal steken.
En niet doorlopend dag en nacht,
de gang door 't leven op zal breken.
Je kind wordt nooit verleden tijd,
of het nog leeft of is gestorven.
Raakt nooit d' herinneringen kwijt,
die je met jouw kind hebt verworven.
Want in je hart blijft 't beeld bestaan,
dat niemand er ooit uit kan wissen.
Dit beeld blijft je voor ogen staan,
want geen mens kan zijn kind ooit missen.
Je kind wordt nooit verleden tijd,
een ouder blijft zijn kind beminnen.
De ouderband blijft steeds een feit,
en zal zich steeds op liefd' bezinnen.
Vraag daarom wijsheid steeds aan God,
elk kind in liefde ooit ontvangen.
Te schenken in zijn levenslot,
wat kind en God van ons verlangen.
@Justus A. van Tricht
Duif in de rotskloof - Hooglied 2:14
Duif in de rotskloof
Oh, mijn ziel
jij bruid
je zit weer
verscholen
in de kloof
geen stem
noch gelaat
als een duif
zo argeloos
en klein
in een rots
die geen
bedekking
kan zijn.
Oh, Gij mijn
Bruidegom
Gij zat reeds
verscholen
in de dood
geen genade
noch vrijspraak
als een rover
zo duister
en onrein
een rots
die voluit
verbrijzeld
wilde zijn.
Ja, mijn ziel
zal blijven
vluchten
in de liefde
van Zijn stem
en Zijn gelaat
als Beminde
zo volkomen
en rein
een Rots
die eeuwig
rondom me
zal zijn!
Hooglied 2:14
@Dichter: Marij van den Heuvel
Abonneren op:
Posts (Atom)